Sunday, November 9, 2014

ถ้วยรางวัลแรกจากงานวิ่งที่ราชภัฏสะลวง เชียงใหม่


งานนี้มากัน 4 คน เป็นพี่ๆน้องๆในชมรมวิ่งเค้าชวนมา
ออกจากลำพูนตั้งแต่ ตี 5 ต้องไปถึงเชียงใหม่ประมาณ 6 โมง
แต่งานวิ่งที่นี่จัดที่วิทยาเขตสะลวง พวกเราจึงต้องออกเช้า เพราะขับไกลนิดนึง โชคดีปล่อยตัว 7 โมง

มาถึงก็เดินหาๆๆ ห้องน้ำ เดินอีท่าไหนก็ไม่รู้ เหยียบขั้นบันไดพลาด ตกบันไดเลย รู้สึกเจ็บข้อเท้าขวาไปเลย เราก็คิดในใจ เห้ย ยังไม่ได้แข่งเลย นี่อุตส่าห์มาตั้งไกลเลยเชียวนะ ที่สำคัญต้องแหกขี้ตาตื่นมาเนี่ยสิ ยากสุดๆ

แต่ก็พยายามเดินๆ ให้ ทุกอย่างมันเข้าที่ เหมือนเป็นปกติ

ก่อนปล่อยตัว ก็จะมีคนมานำแอโรบิกยืดเส้น คือ เจ๋งมากอะ ชอบๆๆ



วันนี้ มีระยะ 9 กม. เรื่องเตรียมตัวหรอ ก็ ซ้อมมั่ง ไม่ซ้อมมั่ง เที่ยวไปเยอะ 55555555

ดูเส้นทางวันนี้แล้วคงจะ ขึ้นลงๆ ๆ ชันๆ  แต่ทางเป็นลาดยาง
ออกวิ่งแค่ 2 กม. แรก รู้เลย คนนอนไม่พอแล้วมาวิ่ง เป็นยังไง
เพราะเมื่อคืน ตื่นเต้นมาก จนกว่าจะหลับก็ปาไปตี 2 TT แถมยังต้องตื่นตี 4
เรียกว่า ทรมานและลากสังขารมาเพื่อใจตัวเองทั้งนั้น

ตลอดระยะทางวิ่ง แรกๆ ไม่หยุดเลย แต่จะเดินตอนขึ้นเนินเพื่อรักษาแรงไว้
ตอนลงเนินน่ะเหรอ อย่าให้รู้จักเลย คำว่า "เบรค"
ได้ pace 5 มาก็ช่วงลงเนินน่ะแหล่ะ 5555555555

ตอนหลัง แทบไม่แวะรับน้ำ เลย เพราะ ก่อนมากินขนมปังก้อนนึง กับซัดน้ำไปด้วย
รู้สึกเลย ตอนวิ่ง ยังก่ะน้ำท่วมกระเพาะ เลยตัดสินใจไม่แวะรับน้ำ สัก 2 จุดได้

ในใจตอนวิ่งวันนี้ คิดว่า 9 โล ทำไม๊ มันรู้สึกหยั่งก่ะไกลกว่า วิ่งมินิ 10.5 ปกตินัก
คือ เหนื่อยโฮก เมื่อไหร่จะถึงฟระ
คือวันนี้เส้นทางแบบ วน 2 รอบ รอบละ 4.5 กม
ตลอดเวลาคิดว่า เห้ย มีโอกาสก็อยากได้เหรียญเพราะ เค้าแจก 200 คนแรกเท่านั้น
รุ่นพี่มีแอบกระซิบว่า นี่ดูๆ วันนี้คนมาน้อย เอาถ้วยมาให้ได้นะ
ไอ้เราก็คิดในใจ ปัดติโถถถ ใครมันจะไปได้

แต่พอนึกถึงบรา Nike เท่านั้นแหล่ะ จ้ำใหญ่เลย

เส้นทางวันนี้สวยค่ะ เพราะออกนอกเมืองมา
วิ่งไปชมวิวข้างหน้าไป แบบทะเลหมอกมันมาอยู่หน้าเราเลยอะ โหยยยย ฟิน แต่ก็เหนื่อยยยสาด


ดูนาฬิกา และระยะทาง ทราบแล้วว่า ใกล้จะถึงเส้นชัยละ
วิ่งไปเจอพี่คนนึง ซึ้งเค้าแซงเรามาทีหลัง อายุน่าจะไล่เลี่ยกัน
มันเหมือนถูกแรงกดดันอะไรสักอย่าง บอกให้เรารีบวิ่งแซงเค้าไป
... เอาจริงๆ ก็ ไม่อยากให้ใครวิ่งน้ำอ่าแหล่ะะะะะะ 5555555

สรุป เห็นเส้นชัยแล้ว คราวนี้แหล่ะ สปีดอัพ พลังมืด มาจากไหนไม่รู้
รู้แต่ว่า พลังเฮือกสุดท้ายแล้ว ขอสปีด อย่างน้อย ขอเก็บสถิติตัวเองหน่อยเหอะ

เข้าเส้นชัยปุ้บ ก็มีพี่มาแขวนป้ายที่คอ เป็นเลข 2 เราก็ว่า เห้ยยย อะไรเนี่ย
เค้าบอกว่า เข้าเส้นชัยที่ 2 !!!! ให้ไปลงทะเบียนซะ

โหยยยยย ดีใจมากอะ
9 กม ใช้เวลาไป 50 นาที
ดีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดๆ เลย
ดูไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย

พี่คนที่ยืนซ้ายมือแหล่ะ ที่อชิแซงเค้ามา 55555555555
ปล. ที่หนึ่งทำเวลาได้ 42 นาที โอ้แม่เจ้าาาา จิตตกคร่ะ


My first Trophy !!!
ได้เงินรางวัลด้วย เห็นมะเพราะพลังแห่ง Nike Bra


No comments:

Post a Comment